6ο κεφάλαιο : Ο δρόμος κι εσείς, ως χρήστες του
Γνωριμία με την οδό – Βασικές έννοιες
Το οδικό δίκτυο διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην καθημερινότητα των ανθρώπων, διασφαλίζοντας την αποτελεσματική και ασφαλή μετακίνησή τους και συμβάλλοντας στην οικονομική και κοινωνική ευημερία της κοινωνίας. Οι οδικές συγκοινωνιακές υποδομές, στο σύνολό τους (δηλ. το οδικό δίκτυο, οι σηματοδότες, η σήμανση και όλες οι υποδομές που συμμετέχουν στην οδική κυκλοφορία) συμβάλλουν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων. Συνεπώς, θα πρέπει να διαμορφώνονται κατά τρόπο που να προσφέρουν ασφάλεια, περιβαλλοντική φιλικότητα και οικονομία, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των χρηστών και τις διάφορες μεθόδους μετακίνησής τους σε αυτές. Το οδικό δίκτυο είναι το σημαντικότερο τμήμα των συγκοινωνιακών υποδομών και ταυτόχρονα το κυρίαρχο στοιχείο πρόσβασης σε μια περιοχή. Το οδικό δίκτυο ή πιο απλά ο δρόμος ή η οδός, ορίζεται από τον ΚΟΚ ως ολόκληρη η επιφάνεια που προορίζεται για τη δημόσια κυκλοφορία. Ως δρόμο λοιπόν θα εννοούμε κάθε προσπελάσιμη από πεζό ή όχημα λωρίδα του εδάφους, που έχει υποστεί κάποια τροποποίηση από τον άνθρωπο.
Συνδέσεις δικτύου – Φόρτοι – Επιτρεπόμενες ταχύτητες
Η κατηγοριοποίηση του οδικού δικτύου σχετίζεται με τον τύπο των συνδέσεων μεταξύ των προορισμών. Ο τύπος της σύνδεσης είναι αυτός που καθορίζει και τις επιτρεπόμενες ταχύτητες σε κάθε οδό. Η μέγιστη επιτρεπτή ταχύτητα, που είναι αυτή του αυτοκινητοδρόμου (130 km/h), αφορά σε μεγάλους φόρτους κυκλοφορίας και εξυπηρετεί συνδέσεις περιοχών. Με τον όρο «κυκλοφοριακός φόρτος» εννοούμε τον συνολικό αριθμό οχημάτων που διέρχονται από ένα οδικό τμήμα κατά τη διάρκεια ενός δεδομένου χρονικού διαστήματος και συνήθως μετριέται σε αριθμό οχημάτων ανά ώρα.
Παρότι σε έναν δρόμο η σύνθεση της κυκλοφορίας περιλαμβάνει διάφορους χρήστες του δικτύου, π.χ. δίκυκλα, επιβατικά, λεωφορεία και φορτηγά υπάρχει μια ενιαία μέτρηση για την κυκλοφοριακή συμφόρηση, ανεξαρτήτως τύπου οχημάτων, που λέγεται στάθμη εξυπηρέτησης της οδού και εξηγεί το πόσο εύκολα/ελεύθερα κυκλοφορούν τα οχήματα στην οδό (επίπεδο Α) ή το πόσο δύσκολα κυκλοφορούν τα οχήματα στην οδό, οπότε και ο δρόμος έχει στάθμη Β, Γ, ή Δ. Σε κρίσιμες καταστάσεις μποτιλιαρίσματος η στάθμη αυτή πέφτει στο τελευταίο επίπεδο Ε, όπου έχουμε κατάρρευση κυκλοφορίας (μποτιλιάρισμα) . Συνήθως τέτοιες κρίσιμες καταστάσεις στο οδικό δίκτυο συμβαίνουν κατά τις ώρες αιχμής. Τέτοιες συνθήκες λοιπόν εμφανίζονται κατά τις πρωινές ώρες, όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν στη δουλειά, και κατά τις απογευματινές ώρες, όταν επιστρέφουν στα σπίτια τους. Οι ώρες αιχμής μπορούν να διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή, τη χρονική περίοδο και την πόλη.
Η αστική κινητικότητα και η σημασία της ταχύτητας για την οδήγηση εντός πόλης
Η αστική κινητικότητα αναφέρεται στην δυνατότητα των ανθρώπων να μετακινούνται εντός των αστικών περιοχών, όπως πόλεις και προάστια. Αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο της καθημερινής ζωής, καθώς οι άνθρωποι μετακινούνται για να μεταβούν στην εργασία, στο σχολείο, για ψώνια, για ψυχαγωγία, ιατρικές εξετάσεις και άλλες δραστηριότητες. Στην εποχή μας, με την αύξηση του πληθυσμού και την αστικοποίηση, η διαχείριση της αστικές κινητικότητες αποτελεί σημαντικό πρόβλημα, που απαιτεί συνεχείς βελτιώσεις και προσαρμογές. Η έννοια της ισορροπημένης αστικής κινητικότητας σχετίζεται με τη διασφάλιση των φυσιολογικών συνθηκών του αστικού ιστού. Με τον όρο φυσιολογικές εννοούμε τις συνθήκες στις οποίες μπορούν όλοι να κινούνται με ασφάλεια και σε-βασμό στον περιβάλλοντα χώρο. Η υπερβολική ταχύτητα, για παράδειγμα, έχει συνδυαστεί με (πέραν των οδικών συμβάντων) αυξημένη ηχορρύπανση, κάτι που μπορεί να διαταράξει την ισορροπία του αστικού περιβάλλοντος. Σε κάθε περίπτωση, εντός κατοικημένων περιοχών περιλαμβάνονται αστικές ή/και περιφερειακές οδοί, στις οποίες ενδέχεται να βρεθούν πεζοί σε επικίνδυνα σημεία. Η κίνηση σε κατοικημένη περιοχή, πρέπει να γίνεται με χαμηλές ταχύτητες (έως 50 km/h) καθώς αυτοί που χρησιμοποιούν το οδικό δίκτυο δεν είναι μόνο οδηγοί αλλά και πεζοί, μικρά παιδιά και άλλοι ευάλωτοι ή ευπαθείς χρήστες της οδού. Οι λόγοι που η ταχύτητα σε κατοικημένη περιοχή πρέπει να είναι μειωμένη, σχετίζονται με την ασφαλή κινητικότητα και την παροχή ίσων δικαιωμάτων κίνησης σε όλους όσοι χρησιμοποιούν την οδό. Επίσης, οι χαμηλές ταχύτητες συνδέονται με την ασφάλεια γιατί αυξάνουν την ικανότητα αντίδρασης και αποφυγής κάποιου συμβάντος. Στις χαμηλότερες ταχύτητες ο οδηγός μπορεί να προλάβει να ακινητοποιήσει το όχημα, έχοντας διανύσει μικρότερη απόσταση συγκριτικά με το αν κινούταν με υψηλές ταχύτητες και σε περίπτωση οδικού συμβάντος οι συνέπειες είναι μικρότερες. Επίσης, ο οδηγός που κινείται με μικρή ταχύτητα μπορεί καλύτερα να προβλέψει, να αναγνωρίσει και να αντιδράσει σε ένα πιθανό συμβάν. Ακόμα και εάν ο δρόμος θεωρητικά επιτρέπει υψηλότερες ταχύτητες (π.χ. έχει 2 ή και 3 λωρίδες κυκλοφορίας), πρέπει πάντα να τηρείτε τα όρια ταχύτητας που υποδεικνύονται από τη σήμανση, κάθως και τις αποστάσεις ασφαλείας, για να προλάβετε να αντιδράσετε έγκαιρα σε οποιοδήποτε οδικό συμβάν.
Η σημασία της ταχύτητας για την οδήγηση εκτός πόλης
Όταν αναφερόμαστε στην ταχύτητα εκτός πόλης, μιλάμε για την ταχύτητα στο εθνικό δίκτυο, τις επαρχιακές οδούς και τους αυτοκινητοδρόμους εκτός κατοικημένων περιοχών. Αυτές οι κατηγορίες οδών έχουν διαφορετικά γεωμετρικά χαρακτηριστικά γεγονός που επιτρέπει την ανάπτυξη υψηλότερων ταχυτήτων. Η ανώτατη επιτρεπόμενη ταχύτητα κίνησης στα επαρχιακά δίκτυα είναι 70–90 km/h, ενώ στους αυτοκινητοδρόμους είναι 130 km/h . Η οδήγηση εκτός πόλης λόγω της ανάπτυξης υψηλότερων ταχυτήτων σε σύγκριση με την οδήγηση εντός πόλης, μπορεί να είναι επικίνδυνη, κυρίως σε περιπτώσεις στις οποίες απαιτούνται ειδικοί ελιγμοί από τον οδηγό. Προσοχή στην ταχύτητα εκτός πόλης πρέπει να δίνεται ιδιαίτερα στην περίπτωση που θέλετε να πραγματοποιήσετε κάποιο ελιγμό προσπέρασης, καθώς είναι κρίσιμη η ταχύτητα, με την οποία αυτός θα πραγματοποιηθεί.
Το οδικό δίκτυο της Ελλάδας
Το οδικό δίκτυο της Ελλάδας χωρίζεται σε δυο βασικές κατηγορίες:
1) Στο υπεραστικό δηλαδή αυτό που περιλαμβάνει οδούς διεθνούς και εθνικής σημασίας, καθώς και το επαρχιακό δίκτυο και
2) στο αστικό, το οποίο περιλαμβάνει:
α) Τις αρτηρίες (κύριες/δευτερεύουσες).
β) Τις συλλεκτήριες οδούς.
γ) Τις τοπικές οδούς.
δ) Τις οδούς ήπιων μετακινήσεων (πεζόδρομοι/ποδηλατόδρομοι).
Υπεραστικό οδικό δίκτυο
Η βασική ιεράρχηση του υπεραστικού οδικού δικτύου το διαχωρίζει σε εθνικό και επαρχιακό. Το εθνικό δίκτυο χωρίζεται σε βασικό, δευτερεύον και τριτεύον, ενώ το επαρχιακό σε πρωτεύον και δευτερεύον επαρχιακό δίκτυο. Παρακάτω περιγράφεται καθεμία από αυτές τις κατηγορίες.
1) Εθνικό οδικό δίκτυο
Στο εθνικό οδικό δίκτυο ανήκουν οι κύριες οδικές αρτηρίες οι οποίες χωρίζονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
1) Βασικό εθνικό οδικό δίκτυο ονομάζεται το τμήμα εκείνο του εθνικού οδικού δικτύου που συνδέει τα σημαντικότερα αστικά κέντρα μεταξύ τους και τα τμήματα που συνδέουν τη χώρα με άλλες επικράτειες απευθείας ή με παρέμβαση πορθμείων.
2) Δευτερεύον εθνικό οδικό δίκτυο χαρακτηρίζεται το τμήμα του εθνικού οδικού δικτύου που συνδέει βασικούς εθνικούς οδικούς άξονες μεταξύ τους ή με μεγάλα αστικά κέντρα, λιμάνια, αεροδρόμια ή με τόπους εξαιρετικού τουριστικού ενδιαφέροντος ή πρόκειται για οδικούς άξονες για τους οποίους έχει γίνει παραλλαγή με βασικό εθνικό οδικό δίκτυο.
3) Τριτεύον εθνικό οδικό δίκτυο χαρακτηρίζεται το τμήμα του εθνικού οδικού δικτύου που έχει αντικατασταθεί με νέες χαράξεις εθνικού οδικού δικτύου ή εξυπηρετεί μετακινήσεις σε περιοχές με αρχαιολογικό τουριστικό, ιστορικό ή αναπτυξιακό ενδιαφέρον.
2) Επαρχιακό οδικό δίκτυο
Στο επαρχιακό οδικό δίκτυο ανήκουν όλες οι οδοί του υπεραστικού δικτύου που δεν χαρακτηρίζονται ως εθνικές και χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: 1) Πρωτεύον επαρχιακό οδικό δίκτυο είναι το τμήμα του επαρχιακού οδικού δικτύου που συνδέει αστικά κέντρα με το εθνικό οδικό δίκτυο, καθώς και περιοχές με αρχαιολογικό, τουριστικό, ιστορικό ή αναπτυξιακό ενδιαφέρον.
2) Δευτερεύον επαρχιακό οδικό δίκτυο είναι το τμήμα του επαρχιακού οδικού δικτύου που συνδέει Δήμους ή Κοινότητες μεταξύ τους.
Πέρα από τις παραπάνω κατηγορίες, στο υπεραστικό δίκτυο υπάρχει και λειτουργική ιεράρχηση των οδών, η οποία έχει περισσότερο ποιοτικό παρά ποσοτικό χαρακτήρα, και είναι η κατάταξη των οδών σε κατηγορίες ανάλογα με τον βαθμό της βασικής λειτουργίας (κινητικότητας ή πρόσβασης) που επιτελούν. Η λειτουργική κατάταξη λαμβάνει υπόψη τη θέση της οδού (υπεραστική, περιαστική, αστική), το είδος της οδού (αυτοκινητόδρομος, αρτηρία, συλλεκτήρια, τοπική), τη δυνατότητα εξυπηρέτησης ιδιοκτησιών που βρίσκονται δίπλα στην οδό και τα καθοριστικά λειτουργικά χαρακτηριστικά ως προς την σύνδεση, πρόσβαση και παραμονή.
Οι κατηγορίες των υπεραστικών οδών είναι:
1) Πρωτεύουσες υπεραστικές αρτηρίες. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι αυτοκινητόδρομοι και όλες οι οδοί μεγάλης κυκλοφοριακής σημασίας σε επίπεδο
επικράτειας.
2) Δευτερεύουσες υπεραστικές αρτηρίες. Σκοπό έχουν τη σύνδεση μεγάλων ή μεσαίων πόλεων εντός του ίδιου ή διαφορετικού νομού.
3) Υπεραστικές συλλεκτήριες οδοί. Εξυπηρετούν κυρίως μετακινήσεις μεταξύ οικισμών εντός του ίδιου νομού.
4) Υπεραστικές τοπικές οδοί. Κατατάσσονται οι λοιπές οδοί, που βασικά εξυπηρετούν τοπικής σημασίας μετακινήσεις.
Αστικό οδικό δίκτυο
Το αστικό σύστημα μεταφορών είναι απαραίτητο στοιχείο της δομής μιας πόλης, καθώς φιλοξενεί και εξυπηρετεί τις μετακινήσεις για την ικανοποίηση των διάφορων δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής. Όπως και στο επαρχιακό, έτσι και στο αστικό οδικό δίκτυο, η λειτουργική ιεράρχηση των οδών έχει περισσότερο ποιοτικό παρά ποσοτικό χαρακτήρα, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση της οδού, τον χαρακτήρα της, τη δυνατότητα εξυπηρέτηση ιδιοκτησιών που βρίσκονται δίπλα στην οδό και τα καθοριστικά λειτουργικά χαρακτηριστικά ως προς την σύνδεση, πρόσβαση και παραμονή. Οι κατηγορίες των αστικών οδών είναι οι εξής:
1) Οι αρτηρίες. Χαρακτηρίζονται οι οδοί με υψηλή κυκλοφορία, που εξυπηρετούν μεγάλου μήκους κινήσεις με υψηλές ταχύτητες και κινήσεις εισόδων και εξόδων προς/από την πόλη.Οι αρτηρίες χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:
α) Οι πρωτεύουσες οδικές αρτηρίες. Διανέμουν την κυκλοφορία από την περιφέρεια στον πυρήνα της πόλης. Δύο μεγάλες πόλεις συνδέονται μεταξύ τους με αρτηρίες, μια μεσαία πόλη τροφοδοτεί με κυκλοφορία μια μικρή πόλη ή μια κοινότητα μέσω μιας συλλεκτήριας οδού (συλλέγει την κυκλοφορία από την αρτηρία και τροφοδοτεί το τοπικό δίκτυο), ενώ δύο μικρές οικιστικές περιοχές επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των τοπικών οδών.
β) Οι δευτερεύουσες οδικές αρτηρίες. Aναφέρονται σε οδούς που έχουν χαμηλότερα επίπεδα κυκλοφορίας σε σχέση με τις κύριες αρτηρίες και εξυπηρετούν τη μετακίνηση εντός μικρότερων περιοχών, συνδέοντας κυρίως τοπικές κοινότητες και προαστιακές περιοχές με τις πρωτεύουσες αρτηρίες.
2) Οι συλλεκτήριες οδοί. Έχουν ως κύριο σκοπό τη συλλογή και συγκέντρωση της κυκλοφορίας από διάφορες πηγές και την διοχέτευσή της σε αρτηρίες με στόχο την απομάκρυνσή της από τον κεντρικό ιστό της πόλης. Συνήθως, οι συλλεκτήριες οδοί συνδέουν προαστιακές περιοχές, περιφερειακές οδούς ή άλλες πηγές κυκλοφορίας με τον κεντρικό ιστό της πόλης, επιτρέποντας την ομαλή ροή της κυκλοφορίας προς διάφορες κατευθύνσεις. Λειτουργούν και ως παρακαμπτήριοι των μικρής κλίμακας δακτυλίων και παρακαμπτήριοι των περιοχών ήπιας κυκλοφορίας.
3) Οι τοπικές οδοί. Χαρακτηρίζονται όλες οι υπόλοιπες οδοί, πέραν των προαναφερομένων, οδών της πόλης, που εξυπηρετούν μόνο την πρόσβαση και παραμονή στις επιμέρους γειτονιές και πολεοδομικές ενότητες και εξυπηρετούν χαμηλούς κυκλοφοριακούς φόρτους, με σύνηθες όριο ταχύτητας τα 30 km/h.
4) Οδοί ήπιας κυκλοφορίας. Oδοί με προτεραιότητα στην κίνηση των πεζών, στους οποίους με κατάλληλες διαμορφώσεις εξασφαλίζεται, η διέλευση οχημάτων με χαμηλή ταχύτητα ή και η στάθμευση. Oι οδοί ήπιας κυκλοφορίας έχουν όριο ταχύτητας 20 km/h, εξασφαλίζοντας αρμονική συνύπαρξη πεζών, αυτοκινήτων, ποδηλάτων και οχημάτων μικροκινητικότητας.
5) Πεζόδρομοι. Οι διαμορφωμένοι υπαίθριοι κοινόχρηστοι ελεύθεροι χώροι, που εξυπηρετούν αποκλειστικά την συνεχή, ασφαλή και χωρίς εμπόδιο κυκλοφορία των πεζών και των ΑμεΑ και επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν μόνο από τα οχήματα τροφοδοσίας και από ειδικές κατηγορίες οχημάτων (όπως οχήματα έκτακτης ανάγκης, οχήματα καθαριότητος, οχημάτων μετακομίσεων, κ.λπ.) σύμφωνα πάντα με τις καθορισμένες προϋποθέσεις (κατεύθυνση κυκλοφορίας, ωράριο, όριο ταχύτητας, ειδικές συνθήκες κ.λπ.).
Κατηγορίες οδών σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά τους
1) Οδός ταχείας κυκλοφορίας
Η οδός ταχείας κυκλοφορίας, σύμφωνα με τον ΚΟΚ, είναι οδός ειδικής μελέτης και κατασκευής που δεν εξυπηρετεί τις συνορεύουσες με την οδό αυτή ιδιοκτησίες, παρά μόνο με παράπλευρες βοηθητικές οδούς και κόμβους. Η ταχύτητα για τα οχήματα κυμαίνεται από 70 km/h έως 110 km/h, ανάλογα με την κατηγορία οχήματος, ενώ απαγορεύεται η κίνηση των πεζών και των οχημάτων που δεν μπορούν να αναπτύξουν ταχύτητα άνω των 70 km/h. Η οδός ταχείας κυκλοφορίας διατρέχει συνήθως περιοχές εκτός σχεδίου (υπεραστικές), με βασική λειτουργία τη σύνδεση και με περιορισμούς στην εξυπηρέτηση ιδιοκτησιών που βρίσκονται δίπλα στην οδό. Οι οδοί ταχείας κυκλοφορίας και το λοιπό οδικό δίκτυο, εκτός των αυτοκινητοδρόμων, διασταυρώνονται ισόπεδα είτε με φωτεινούς σηματοδότες είτε με κυκλικούς κόμβους και σπάνια με ανισόπεδους κόμβους. Η οδός ταχείας κυκλοφορίας παλαιότερα επικρατούσε και χρησιμοποιούνταν ως η συντομότερη σύνδεση μεταξύ πόλεων. Πολλές φορές ταυτίζονταν με την
εθνική οδό, που ήταν η κύρια κατηγορία κεντρικών δρόμων πριν τους αυτοκινητοδρόμους. Τα τελευταία χρόνια, με την κατασκευή πολλών και σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων, η κατάσταση άλλαξε. Παρόλα αυτά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν οδηγείτε σε δρόμο που είναι χαρακτηρισμένος ως οδός ταχείας κυκλοφορίας, επειδή δεν αποτελεί κλειστό και προστατευμένο τμήμα δρόμου, όπως ο αυτοκινητόδρομος. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, το οποίο χρειάζεται την προσοχή σας, είναι η είσοδος άγριων ζώων στην οδό. (Περισσότερα για τις οδούς ταχείας κυκλοφορίας.
2) Ο αυτοκινητόδρομος
Ο αυτοκινητόδρομος είναι κατασκευασμένος για γρήγορη και ταυτόχρονα ασφαλή κυκλοφορία οχημάτων. Αποτελεί μια ειδική κατηγορία οδού, στην οποία αναπτύσσονται υψηλές ταχύτητες (70 – 130 km/h) και δεν εξυπηρετεί τη σύνδεση με τις ιδιοκτησίες που βρίσκονται παρά την οδό. Είναι κατά κανόνα ο συντομότερος δρόμος για μετακινήσεις μεγάλων αποστάσεων και έχει ειδική σήμανση. Στον αυτοκινητόδρομο δεν υπάρχει ισόπεδη διασταύρωση με καμία άλλη οδό. Οι γέφυρες επιτρέπουν στις υπόλοιπες οδούς να διασταυρώνονται με τον αυτοκινητόδρομο ανισόπεδα (επάνω ή κάτω από αυτόν). Η είσοδος στον αυτοκινητόδρομο γίνεται με τη λωρίδα επιτάχυνσης και η έξοδος μέσω λωρίδας επιβράδυνσης που ακολουθείται από ράμπα εξόδου.Στο δεξί μέρος του οδοστρώματος του αυτοκινητοδρόμου υπάρχει η ΛΕΑ η οποία διαχωρίζεται από την κανονική κυκλοφορία με συνεχή γραμμή. Στις εθνικές οδούς και στους αυτοκινητοδρόμους συναντάμε Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) ή χώρους στάθμευσης και ανάπαυσης που βοηθούν τους οδηγούς να κάνουν ένα μικρό, αλλά σημαντικό διάλειμμα στο ταξίδι τους, όποτε το χρειάζονται. Οι περισσότεροι από τους σταθμούς αυτούς διαθέτουν και ταχυφορτιστές για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων. Τελευταία έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος των αυτοκινητοδρόμων οργανωμένοι χώροι στάθμευσης με WC, αλλά χωρίς τις παροχές ενός ολοκληρωμένου ΣΕΑ (όπως ο ανεφοδιασμός του οχήματος
και η δυνατότητα εστίασης).Στους αυτοκινητόδρομους επίσης συναντάμε, συνήθως, ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σταθμούς διοδίων. Οι σταθμοί διοδίων που βρίσκονται στους αυτοκινητόδρομους ή άλλους κεντρικούς δρόμους χρησιμοποιούνται για την είσπραξη διοδιακών τελών από τους οδηγούς που ταξιδεύουν σε αυτούς. Η είσπραξη γίνεται είτε με μετρητά, είτε με ηλεκτρονικά συστήματα πληρωμών, όπως ηλεκτρονικές ή προπληρωμένες κάρτες. Η ύπαρξη διοδίων στους αυτοκινητόδρομους επιτρέπει τη χρηματοδότηση της συντήρησης και της βελτίωσης των οδικών υποδομών, καθώς και την εξυπηρέτηση των αναγκών των χρηστών τους.
Διευρωπαϊκό δίκτυο
Το διευρωπαϊκό δίκτυο Ε-οδών είναι ένα σύστημα διασύνδεσης των κύριων οδικών αξόνων οι οποίοι διασχίζουν τα Ευρωπαϊκά κράτη καθιστώντας δυνατές τις ενιαίες ενδοευρωπαϊκές διαδρομές. Το σύστημα αυτό αφορά διακρατικές διαδρομές και γι’ αυτόν το λόγο ονομάζεται Ε-οδοί. Κατ’ επέκταση, η αρίθμηση αυτών των οδών γίνεται με το γράμμα Ε, συνοδευόμενο από διψήφιο ή τριψήφιο αριθμό. Για τη σήμανση αυτών των οδών χρησιμοποιούνται πράσινα ορθογώνιαΔιευρωπαϊκό δίκτυο Το διευρωπαϊκό δίκτυο Ε-οδών είναι ένα σύστημα διασύνδεσης των κύριων οδικών αξόνων οι οποίοι διασχίζουν τα Ευρωπαϊκά κράτη καθιστώντας δυνατές τις ενιαίες ενδοευρωπαϊκές διαδρομές. Το σύστημα αυτό αφορά διακρατικές διαδρομές και γι’ αυτόν το λόγο ονομάζεται Ε-οδοί. Κατ’ επέκταση, η αρίθμηση αυτών των οδών γίνεται με το γράμμα Ε, συνοδευόμενο από διψήφιο ή τριψήφιο αριθμό. Για τη σήμανση αυτών των οδών χρησιμοποιούνται πράσινα ορθογώνιαοδικά σήματα με στρογγυλεμένες γωνίες. Η ευρωπαϊκή διαδρομή περιλαμβάνει εθνικές οδούς διαφόρων κρατών. Κάποιες άλλες διαδρομές βρίσκονται στο έδαφος μόνο μίας χώρας, όπως για παράδειγμα η Ε92 η οποία συνδέει την Ηγουμενίτσα με τον Βόλο.
Ο ρόλος του οδηγού αυτοκινήτου είναι κρίσιμος για την ασφαλή κυκλοφορία στους δρόμους. Καθημερινά αλληλεπιδρούμε με διάφορους χρήστες του δρόμου και είναι σημαντικό να τηρούμε τους κανόνες και να είμαστε προσεκτικοί. Ας εξετάσουμε πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την οδική ασφάλεια για όλους.
Ερώτηση 1: Ποιοι είναι οι βασικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθεί ένας οδηγός;
- Να τηρεί τους περιορισμούς ταχύτητας.
- Να χρησιμοποιεί τα φώτα του αυτοκινήτου σωστά.
- Να διατηρεί ασφαλή απόσταση από τα άλλα οχήματα.
- Να σέβεται τους πεζούς και τους ποδηλάτες.
Ερώτηση 2: Πώς μπορεί ένας οδηγός να αντιμετωπίσει την οδική οργή;
- Να παραμένει ήρεμος και να μην ανταποκρίνεται σε προκλήσεις.
- Να αποφεύγει τις συγκρούσεις και να μην εμπλέκεται σε επικίνδυνες καταστάσεις.
- Να επικοινωνεί με σεβασμό και να αποφεύγει τις προκλήσεις.
Ερώτηση 3: Πώς μπορούν οι οδηγοί να συμβάλουν στην προστασία του περιβάλλοντος;
- Με τη μείωση της χρήσης του αυτοκινήτου και την προτίμηση των μέσων μαζικής μεταφοράς.
- Με τη συντήρηση του αυτοκινήτου για να μειωθεί η ρύπανση.
- Με την οδήγηση οικολογικά φιλικών οχημάτων.
Ασφαλής Οδήγηση
Η ασφαλής οδήγηση είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της ζωής και της περιουσίας μας. Κάποια σημαντικά στοιχεία περιλαμβάνουν:
- Τήρηση των περιορισμών ταχύτητας.
- Χρήση ζώνης ασφαλείας.
- Αποφυγή αλκοόλ και ναρκωτικών κατά την οδήγηση.
Σεβασμός στους Άλλους Χρήστες
Ο σεβασμός στους άλλους χρήστες του δρόμου είναι βασικός για τη διατήρηση της οδικής ασφάλειας. Κάποια σημαντικά στοιχεία περιλαμβάνουν:
- Διατήρηση ασφαλούς απόστασης από τα άλλα οχήματα.
- Σέβεται τους πεζούς και τους ποδηλάτες.
- Χρήση των φώτων του αυτοκινήτου με σύνεση.
Προστασία του Περιβάλλοντος
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι υποχρέωση όλων μας. Κάποια σημαντικά στοιχεία περιλαμβάνουν:
- Μείωση της χρήσης του αυτοκινήτου με κοινά μέσα μεταφοράς.
- Συντήρηση του αυτοκινήτου για μείωση της ρύπανσης.
- Οδήγηση οικολογικά φιλικών οχημάτων.
Στον οδηγό αυτοκινήτου, η ασφαλής οδήγηση και ο σεβασμός προς τους άλλους χρήστες του δρόμου είναι απαραίτητοι για τη διατήρηση της οδικής ασφάλειας. Επιπλέον, η προστασία του περιβάλλοντος απαιτεί τη συνεισφορά κάθε οδηγού. Με τη συνεισφορά όλων μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο και ασφαλέστερο κόσμο στον δρόμο.
…
